Πριν λίγες μέρες ο υιός έκλεισε τα 8 χρόνια και γιορτάσαμε αρκετά απομονωμένα τα γενέθλια λόγω κορονωιού, αλλά τα χάρηκα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά.
Εσωτερική δουλειά
Τι ήταν αυτό που με έκανε να τα χαρώ πιο πολύ από κάθε άλλη φορά; Το γεγονός ότι δούλεψα με εμένα πρώτα. Κάθισα με τις σκέψεις μου και τις σημειώσεις να γράψω τι είναι αυτό που πραγματικά ήθελα να γιορτάσω εγώ και τι ήθελε ο υιός. Αυτό λοιπόν που μου ήρθε αυτόματα, ήταν η δημιουργία αναμνήσεων και επίσης να μπορέσει ο υιός να καταλάβει ότι είμαστε πραγματικά χαρούμενοι και ευγνώμονες που ήρθε στη ζωή μας.
Προετοιμασία
Και έτσι αποφάσισα να δώσω έμφαση σε αυτά που ο υιός πιστεύω ότι θα θυμάται. Και αυτό πιστεύω είναι το συναίσθημα. Θεώρησα λοιπόν να του δώσω χαρά και συγκίνηση. Έφτιαξα μια κάρτα ειδικά για αυτόν με λόγια από την ημέρα της γέννησης του, στολίσαμε με σερπαντίνες τις πόρτες, αλλά βρήκε και μερικές μέσα στην σχολική του τσάντα όταν πήγε σχολείο. Τέλος, εντελώς τυχαία, βρήκε και ένα εορταστικό ραβασάκι στο ταπεράκι του δεκατιανού του.
Την ιδέα για τις σερπαντίνες και το ραβασάκι την πήρα από την AspaOnline. (Μπαλόνια προσωπικά δεν φούσκωσα γιατί χαρά μπορεί να δίνουν στα παιδιά, αλλά προτιμώ να μην χρησιμοποιούμε στο σπίτι μας πλαστικά που δύσκολα ανακυκλώνονται. Επίσης έφτιαξα slideshow με φωτογραφίες αλλά δεν το είδε ποτέ.. γιατί το ξέχασα!)
Ανήμερα γενεθλίων
Και ξυπνάει ο υιός τόσο ενθουσιασμένος, είδε όλες τις σερπαντίνες, είδε την ανθοδέσμη που του είχε πάρει κρυφά ο πατέρας του και ενθουσιάστηκε. Έδωσε τα cupcakes που είχαμε ετοιμάσει παρέα αποβραδίς και όλο το απόγευμα μιλούσε για αυτά. Σβήσαμε και ένα κεράκι, βγάλαμε και φωτογραφίες και η απλότητα της κατάστασης δεν στέρησε τη χαρά και την απόλαυση.
Ελπίζω να κατάλαβες για άλλη μια φορά, υιέ μου, πόσο πολύ χαιρόμαστε που έχεις έρθει στη ζωή μας.